یوونتوس اثر دوشان را از دست داده است. شور و شوق فراوانی که با آمدن او به یوونتوس برپا شده بود رفتهرفته در حال محو شدن است. اینکه مهاجم پر امید یووه با آمار 20 گل در 24 بازی (با لباس فیورنتینا) چگونه به 7 گل در 17 بازی (با لباس یوونتوس) رسید، پاسخی است که ماسیمیلیانو الگری باید آن را واکاوی و شرح دهد.
شاید غیبت کوادرادو در بازی آخر یووه، نبود دیبالا در زمین و فقدان کیهزا را بتوان با ناکامی او در نوک خط حمله مرتبط دانست اما واقعیت این است که وقتی اساساً تیم چیزی برای خلق کردن ندارد چگونه میتوان از یک مهاجم فیزیکال و همیشه مبارز توقع انعطلاف، خلاقیت و معجزه داشت؟
اعدادِ پیرامون او دیگر استثنایی نیستند و اشتیاق او و هواداران نیز در حال نزدیک شدن به منطقه عادیشدن است. بازیکنی که از لحظه ورودش به باشگاه، به مثابه یکی از عناصر بنیادین رشد تیم از او یاد میشد امروز در سیستم تاکتیکی الگری در حال افول و حتی مستعد ورود به حاشیههای ناخواسته است. (اشاره به نارضایتیاش پس از تعویض در بازی مقابل ونتزیا)
ولاهوویچ برای یوونتوسِ فعلی یک ارزش اساسی است. او را برای فینال کوپا ایتالیا احتیاج داریم و به تفاوتهایی که کیفیت او در خط حمله برایمان ایجاد خواهد کرد نیازمندیم. وظیفه بازآفرینی و احیای او تنها در دستان الگری است؛ ما بازیابی اثر دوشان را از او طلبکاریـــم.
ارسالی از جامعه مجازی هواداران یوونتوس در ایران